هزار و اندی از واقعه ای میگذرد که بیانگر یک حقیقت عظیم است:
"جاء الحق و زهق الباطل،ان الباطل کان زهوقا"
آری باطل از بین رفتنیست و آنچه که میماند از جنس حق است و لاغیر.دیگر فرق نمیکند که در این مصاف،علی الظاهر حق شکست بخورد و نابود شود یا پیروز.اگر انسان در مسیر حق بر اساس تکلیف (وضع شده با توجه نتیجه)عمل کند،درهر حالتی که عملش بروز نماید او پیروز است. واین یعنی:
"چه بکشیم و چه کشته شویم پیروزی از آن ماست"
ماجرای عاشورا نمونه ای کامل ازاین حقیقت است.حکایت مردی که مملوء حق است و یاران و خانواده ای که از این چشمه جوشان سیراب گشته اند،در مصاف دشمنی که در اسارت تمنیات دنیای فانی گرفتار آمده.یک صبح تا ظهر بیشتر طول نکشید که تک تک یاران حق،از علمدار گرفته تا سرباز شش ماهه همه قربانی شدند،و خیمه ها همه هزیمت شد... علی الظاهر شکست سهمگینی بود ... اما باطن ماجرا:
"ما رایت الا جمیلا"است...
خون حسین(ع) بر زمین ریخت،اما بر زمین نماند.در رگهای زمان جریان پیدا کرد.چراکه هر پدیده ای با گذشت زمان نابود میشود،اما عاشورا هر سال زنده تر میشود.
خون حسین(ع) همچنان جاریست،و تا ابد جاری خواهد ماند... .
السلام علی الحسین(ع)
و علی علی بن الحسین(ع)
و علی اولاد الحسین(ع)
و علی اصحاب الحسین(ع)
ایام سوگواری اباعبدالله تسلیت باد.
التماس دعا
واقعا همین است